เรียนท่านเจ้าของกระทู้ครับ

ขออนุญาตครับ

ผมขอคุยด้วยในแนวนี้นะครับ ปกติ หากผมสวดมนต์บทพาหุงฯ ผมก็จบด้วยบทแผ่เมตตาแล้วอุทิศส่วนกุศลที่ขึ้นว่า อิทัง เมฯลฯ แล้วจบตามนั้น หากทำวัตรเช้า-เย็น ผมก็สวดมนต์ตามบทนั้น มิได้นำมาปนกันครับ

การจะแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลถึงหรือไม่ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับบทสวดเพียงอย่างเดียว อยู่ที่จิตที่ได้อบรมมาดีแล้ว ตามทาน ศีล ภาวนาครับ บทสวดเป็นเพียงแนวทางการน้อมจิต การวางจิตสำหรับเริ่มต้นครับ หากจิตเราเปี่ยมด้วยเมตตา เพียงน้อมจิตอุทิศ ก็สำเร็จแล้วเป็นต้น (มิต้องมีพิธีกรรมหรือคำร่ายแต่อย่างใด) ทุกอย่างสำเร็จแล้วที่ใจ มีใจเป็นใหญ่ มีใจเป็นประธานครับ

ขอแสดงความนับถือ